HORA DO DESCANSO,
HORA DOS SOLPORES.
AMO DOS BACELOS,
DÁLLE-LA SÚA PAGA
ÓS TRABALLADORES.
1. Cando abría o día, Señor, nos chamades.
Coidámo-las vides e o viño que nace agora.
O que nos pagas non hai quen o gañe:
o xornal da gloria nolo dás de balde.
2. Págaslle ó primeiro o do derradeiro.
Son túas as horas, son teus estes eidos.
O que sementamos dálle crecemento.
Son túas as vides, coida dos bacelos.